حافظ غزل شماره 342

حافظ غزل شماره 342

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

حافظ غزل شماره 342

حافظ غزل شماره 342

حجابِ چهرهٔ جان می‌شود غبارِ تنم

خوشا دَمی که از آن چهره پرده برفکنم

چُنین قفس نه سزایِ چو من خوش اَلحانیست

رَوَم به گلشنِ رضوان، که مرغِ آن چمنم

عیان نشد که چرا آمدم، کجا رفتم

دریغ و درد که غافل ز کارِ خویشتنم

چگونه طوف کنم در فضایِ عالمِ قدس؟

که در سراچهٔ ترکیب، تخته‌‌بندِ تنم

اگر ز خونِ دلم بویِ شوق می‌آید

عجب مدار که هم‌دردِ نافهٔ خُتَنَم

طرازِ پیرهنِ زَرکشم مبین چون شمع

که سوزهاست نهانی درونِ پیرهنم

بیا و هستیِ حافظ ز پیشِ او بردار

که با وجودِ تو کَس نَشنَوَد ز من که منم

 

توضیح . معنی . تفسیر

غزل شماره 342 حافظ: حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم

موضوع اصلی غزل:

این غزل عرفانی حافظ، بیانگر جستجوی روحانی شاعر برای رسیدن به حقیقت مطلق و رهایی از قیدهای مادی است. حافظ در این غزل، با زبانی لطیف و نمادین، به توصیف سفر روحانی خود و آرزوی رسیدن به کمال پرداخته است.

متن غزل:

حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم خوشا دمي که از آن چهره پرده برفکنم چنين قفس نه سزاي چو من خوش الحانيست روم به گلشن رضوان که مرغ آن چمنم … (بقیه غزل)

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول: “حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم” شاعر می‌گوید که جسم او مانع از دیدن حقیقت درونی و چهره زیبای جان او شده است.
  • بیت دوم: “خوشا دمي که از آن چهره پرده برفکنم” شاعر آرزو دارد که روزی از بند جسم رها شود و به حقیقت درونی خود دست یابد.
  • بیت سوم: “چنين قفس نه سزاي چو من خوش الحانيست” شاعر می‌گوید که جسم او مانند قفسی است که برای روح پرنده‌وار او کوچک و تنگ است.

تفسیر کلی غزل:

در این غزل، حافظ به زیبایی به موضوع عرفان و جستجوی حقیقت پرداخته است. او با استفاده از زبان نمادین و کنایه‌آمیز، سفر روحانی خود را به تصویر کشیده است. شاعر در این غزل، به ما می‌آموزد که انسان در این دنیا مانند رهگذری است و باید به دنبال وطن اصلی خود، یعنی عالم معنا باشد.

مفاهیم کلیدی در غزل:

  • حجاب چهره جان: نماد جسم و مادیات که مانع از دیدن حقیقت می‌شود.
  • گلشن رضوان: نماد بهشت و عالم معنا.
  • مرغ خوش الحان: نماد روح انسان که آرزوی پرواز دارد.
  • جستجوی معنوی: تلاش برای رسیدن به کمال و حقیقت.

تعبیر فال:

تعبیر فال این غزل می‌تواند بسته به شرایط فرد متفاوت باشد. اما به طور کلی، این غزل می‌تواند نشان‌دهنده‌ی جستجوی معنوی، نیاز به تغییر و تحول در زندگی و آرزوی رهایی از محدودیت‌ها باشد. همچنین، این غزل می‌تواند به افرادی که احساس می‌کنند در زندگی خود گرفتار شده‌اند، امید بدهد و آن‌ها را به ادامه دادن تشویق کند.

نکات قابل توجه:

  • این غزل، یکی از غزل‌های عرفانی حافظ است که در آن، شاعر به عمق مسائل معنوی پرداخته است.
  • مفاهیم موجود در این غزل، همچنان برای انسان‌های امروز نیز جذاب و قابل تأمل است.
  • این غزل، می‌تواند به عنوان یک منبع الهام برای کسانی که به دنبال معنای زندگی هستند، باشد.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: