حافظ غزل شماره 101

حافظ غزل شماره 101

فال حافظ با تفسیر

ای حافظ شیرازی! تو محرم هر رازی! تو را به خدا و به شاخ نباتت قسم می دهم که هر چه صلاح و مصلحت می بینی برایم آشکار و آرزوی مرا براورده سازی.

حال آنچه را که مایلید قصد و نیت کنید

آنگاه برای گرفتن فال حافظ بر روی عکس زیر کلیک کنید

مطالب پیشنهادی از سراسر وب:

حافظ غزل شماره 101

حافظ غزل شماره 101

شراب و عیش نهان چیست؟ کارِ بی‌بنیاد

زدیم بر صفِ رندان و هر چه بادا باد

گره ز دل بگشا وز سپهر یاد مکن

که فکر هیچ مهندس چنین گره نگشاد

ز انقلابِ زمانه عجب مدار که چرخ

از این فسانه هزاران هزار دارد یاد

قدح به شرطِ ادب گیر زان که ترکیبش

ز کاسهٔ سرِ جمشید و بهمن است و قباد

که آگه است که کاووس و کی کجا رفتند؟

که واقف است که چون رفت تخت جم، بر باد؟

ز حسرتِ لبِ شیرین هنوز می‌بینم

که لاله می‌دمد از خونِ دیدهٔ فرهاد

مگر که لاله بدانست بی‌وفاییِ دهر

که تا بزاد و بِشُد، جامِ می ز کف نَنَهاد

بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم

مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد

نمی‌دهند اجازت مرا به سِیرِ سفر

نسیمِ بادِ مُصَلّا و آبِ رُکن آباد

قدح مگیر چو حافظ مگر به نالهٔ چنگ

که بسته‌اند بر ابریشمِ طرب دلِ شاد

توضیح . معنی . تفسیر

تفسیر غزل شماره 101 حافظ: شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

غزل 101 حافظ یکی از غزل‌های عمیق و پر از نکته‌ی این شاعر بزرگ است. این غزل به مسائل مختلفی از جمله گذر زمان، بی‌ثباتی دنیا، لذت‌جویی و پندهای اخلاقی اشاره دارد.

متن غزل:

شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد زدیم بر صف رندان و هر چه بادا باد گره ز دل بگشا و از سپهر یاد

که این جهان گذر است و کارها نپایدار به جام باده کن نظاره حال روزگار که هستی ما چو حباب است در آب زندگانی

چو گل برافشانیم و چون نسیم بپراکنیم بپرس از باد صبا حال دیروز ما را که کو فلان و فلان که در چمن بودند

چو مرغ سحر خیزیم و چون شبنم بگریزیم که ما همه سایه‌ایم و این جهان سراسر باد بیا که تا لب تر کنیم از پیاله باده

تفسیر بیت به بیت:

  • بیت اول: شاعر در این بیت به لذت‌های زودگذر دنیا و بی‌ثباتی آن‌ها اشاره می‌کند. شراب و عیش نهان نماد لذت‌های زودگذر و دنیوی هستند که بنیادی ندارند و به سرعت از بین می‌روند.
  • بیت دوم: حافظ می‌گوید که به جمع رندان پیوسته و به دنبال لذت‌های دنیوی رفته است و دیگر کاری به کار دنیا و قضا و قدر ندارد.
  • بیت سوم: شاعر به مردم توصیه می‌کند که دل خود را باز کنند و از قضا و قدر آسمانی یاد بگیرند.
  • بیت چهارم: در این بیت به گذر زمان و بی‌ثباتی دنیا اشاره می‌شود. شاعر می‌گوید که دنیا گذرا است و کارهای دنیا پایدار نیستند.
  • بیت پنجم: حافظ با تشبیه هستی انسان به حبابی در آب، به نشان دادن بی‌ثباتی و زودگذر بودن زندگی می‌پردازد.
  • بیت ششم: در این بیت شاعر با تشبیه انسان به گل و نسیم، به نشان دادن زودگذر بودن زندگی و فراموش شدن انسان‌ها می‌پردازد.
  • بیت هفتم: حافظ از باد صبا می‌پرسد که حال دوستان دیروز او چگونه است و این نشان می‌دهد که انسان‌ها به سرعت فراموش می‌شوند.
  • بیت هشتم: در این بیت شاعر به زودگذر بودن زندگی و تشبیه آن به سایه و باد می‌پردازد.
  • بیت نهم: در پایان، شاعر به مردم توصیه می‌کند که از فرصت زندگی استفاده کنند و از جام باده بنوشند.

تفسیر کلی غزل:

در این غزل، حافظ به موضوعاتی مانند گذر زمان، بی‌ثباتی دنیا، لذت‌جویی و پندهای اخلاقی پرداخته است. او با استفاده از زبان نمادین و تصاویر زیبا، به مخاطب خود هشدار می‌دهد که از لذت‌های زودگذر دنیا نگذرد و به دنبال ارزش‌های ماندگار باشد. همچنین، شاعر به مردم توصیه می‌کند که از فرصت زندگی استفاده کنند و از هر لحظه آن لذت ببرند.

نکات کلیدی:

  • گذر زمان: یکی از مضامین اصلی این غزل، گذر زمان و بی‌ثباتی دنیا است.
  • لذت‌جویی: حافظ به لذت‌جویی اشاره می‌کند اما در عین حال به مخاطب هشدار می‌دهد که این لذت‌ها زودگذر هستند.
  • پندهای اخلاقی: شاعر در این غزل به مخاطب توصیه می‌کند که از فرصت زندگی استفاده کند و به دنبال ارزش‌های ماندگار باشد.

در کل، غزل 101 حافظ یک اثر زیبا و پرمعنا است که خواننده را به تفکر و تعمق در مورد زندگی و هستی دعوت می‌کند.

مطالب پیشنهادی از سراسر وب: