حافظ غزل شماره 281
مطالب پیشنهادی از سراسر وب:
حافظ غزل شماره 281
یا رب این نوگُلِ خندان که سپردی به مَنَش
میسپارم به تو از چشمِ حسودِ چَمَنَش
گرچه از کویِ وفا گشت به صد مرحله دور
دور باد آفتِ دورِ فلک از جان و تَنَش
گر به سرمنزل سلمی رَسی ای بادِ صبا
چشم دارم که سلامی برسانی ز مَنَش
به ادب نافه گشایی کن از آن زلفِ سیاه
جای دلهای عزیز است به هم بر مَزَنَش
گو دلم حقِّ وفا با خط و خالت دارد
محترم دار در آن طُرِّهٔ عَنبرشِکَنَش
در مقامی که به یادِ لبِ او مِی نوشند
سِفله آن مست، که باشد خبر از خویشتنش
عِرض و مال از درِ میخانه نشاید اندوخت
هر که این آب خورَد رَخْت به دریا فِکَنَش
هر که ترسد ز ملال اندُهِ عشقش نه حلال
سَرِ ما و قدمش یا لبِ ما و دهنش
شعرِ حافظ همه بیتُ الْغَزَلِ معرفت است
آفرین بر نَفَسِ دلکَش و لطفِ سخنش
توضیح . معنی . تفسیر
تفسیر غزل شماره 281 حافظ: یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
یک غزل در باب عشق و دلبستگی
این غزل زیبا از حافظ، بیشتر به موضوع عشق و دلبستگی به معشوق میپردازد. شاعر در این غزل، با زبانی ساده و صمیمی، احساسات عمیق خود را نسبت به معشوق بیان میکند.
تفسیر بیت به بیت:
- یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش: شاعر با این بیت، به معشوق خود که مانند گلی زیبا است، خطاب میکند و از خداوند تشکر میکند که او را به او داده است.
- چشم بد دور که این سرو روان برکندش: شاعر از چشم بد دور کردن معشوق خود میترسد و نگران است که کسی او را از او بگیرد.
- … (بقیه ابیات نیز به همین ترتیب به موضوع عشق، دلبستگی و نگرانی شاعر نسبت به معشوق اشاره دارند.)
تفسیر کلی
در این غزل، حافظ با زبانی ساده و صمیمی، عشق و دلبستگی عمیق خود را به معشوق بیان میکند. او از خداوند میخواهد که معشوقش را حفظ کند و از هرگونه آسیبی دور نگه دارد.
نکات قابل توجه:
- عشق و دلبستگی: مهمترین مضمون این غزل، عشق و دلبستگی به معشوق است.
- زبان ساده و صمیمی: حافظ با استفاده از زبانی ساده و صمیمی، احساسات خود را به خوبی بیان میکند.
- نگرانی از دست دادن: شاعر نگران از دست دادن معشوق خود است و از خداوند محافظت او را میطلبد.
تعبیر فال:
اگر این غزل به عنوان فال انتخاب شود، میتواند نشانهای از شروع یک رابطه عاشقانه یا عمیق شدن یک رابطه موجود باشد. همچنین، میتواند نشاندهندهی احساس خوشبختی و رضایت از زندگی باشد.
در کل، این غزل، یک غزل عاشقانه و پر از احساس است که به ما یادآوری میکند که عشق چه قدر میتواند زیبا و قدرتمند باشد.
تفسیرهای متفاوت:
برخی مفسران معتقدند که این غزل علاوه بر عشق زمینی، به عشق الهی نیز اشاره دارد. آنها معتقدند که معشوق در این غزل، نمادی از خداوند یا محبوب حقیقی است.
مطالب پیشنهادی از سراسر وب: